Δευτέρα 13 Αυγούστου 2012

ΕΝΑ ΑΝΤΙΟ ΣΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΟΥ ΡΟΥΒΗΜ

Πριν δυο χρόνια είχα πάει σε ένα χωριό της Ρόδου μαζί με την φίλη μου. Σκεφτήκαμε να περάσουμε από ένα καφενείο, για να γνωρίσουμε και από κοντά την Χάρη και τον Ρουβήμ. Όταν ανεβήκαμε τα σκαλάκια του καφενείου, είδαμε τον Ρουβήμ να κάθεται παρέα με δυο φίλους του,  στην γωνιά. Η Χάρη έψηνε εκείνη την ώρα, εμείς συστηθήκαμε με τον Ρουβήμ και καθίσαμε σε ένα γωνιακό τραπεζάκι, έξω στην αυλή. Ο Ρουβήμ φώναξε την Χάρη να μας γνωρίσει, εκείνη μας πλησίασε φορώντας ένα όμορφο πλατύ χαμόγελο. Η Χάρη ήταν η ψυχή  του μαγαζιού, με την απλότητα,  την εγκάρδια καλοσύνη της και το χαμόγελο που σε έκανε να την αγαπήσεις αμέσως. Ήρθε κάθισε κοντά μας και αρχίσαμε να πολυλογούμε, γελούσαμε συνέχεια.  Εγώ ήπια δυο μπυρίτσες και η φίλη μου η Ελένη επειδή θα οδηγούσε, πήρε έναν καφέ. Μείναμε αρκετή ώρα και κάποια στιγμή σηκωθήκαμε και μπήκαμε μέσα στο μαγαζί, για να μας δείξει ο Ρουβήμ τους πίνακες του. Ήταν όλοι στολισμένοι και θαρρείς ότι καμάρωναν που ήταν σε έναν τόσο όμορφο χώρο. Τα τραπέζια ήταν όμορφα στολισμένα με πολύ μεράκι.  Όπου και να γυρνούσε το μάτι σου, θα έβλεπες κάτι όμορφο και πάντα με την πινελιά του παραδοσιακού,  χωριάτικου στιλ.

Έξω στην αυλή ήταν η ψησταριά και γύρω γύρω, τα  τραπεζάκια. Οι τοίχοι της αυλής ήταν ζωγραφισμένοι και αυτό που μ'άρεσε πολύ και έκλεψε την προσοχή μου, ήταν   κάτι κολοκύθες χρωματιστές,  που αιωρούνταν.  Ήταν ένα όμορφο καφενείο με έντονο χωριάτικο χρώμα,  όλο ζωντάνια, που εκεί μέσα,  γινόταν γλέντια και χαρές. Ένα καφενείο με την δική του ξεχωριστή ιστορία. Αν μπορούσε να μας μιλήσει, θα μας έλεγε όσα είδε και άκουσε μέσα στον χώρο του. Σίγουρα σε έναν καφενέ συζητούνται τα πάντα, από προβληματισμούς, γεγονότα χαράς,  μα και λύπης.  Λίγο πριν φύγουμε η Χάρη πήγε σπίτι και μας έφερε κάτι πολύ όμορφες πέτρες της θάλασσας, που είχε ζωγραφίσει ο Ρουβήμ και που τις έχω στολισμένες τώρα στο σπίτι μου. Όταν πήγα να πληρώσω τα ποτά μας (κόντευα να φάω ξύλο)  δεν με άφηναν με τίποτα, ήταν κερασμένα από εκείνους.  Φύγαμε με μια πολύ ωραία διάθεση και την αίσθηση ενός παραδοσιακού χώρου.

Μετά από λίγο καιρό, ακολούθησε το ατύχημα της Χάρης και του Ρουβήμ. Αυτό ήταν η αιτία,  που  δυστυχώς την άφησε μακριά από το μαγαζί. Ο Ρουβήμ και η Χάρη πέρασαν πολύ δύσκολα από αυτό το ατύχημα, με τις τραυματικές εμπειρίες. Όμως σε αυτό  το ατύχημα, υπήρξε ακόμα ένα θύμα, ο καφενές.   Που δυστυχώς δεν άντεξε στις αντίξοες συνθήκες που επικράτησαν. Λυπήθηκα πολύ όταν το έμαθα και ξέρω πως και εκείνοι θα είναι στεναχωρημένοι πολύ περισσότερο, γιατί το αγάπησαν, καθώς ήταν ένα κομμάτι της ζωής τους. Τέτοια μαγαζιά θα έπρεπε να επιχορηγούνται για να διατηρείται ζωντανή η παράδοση. Το καλό της υπόθεσης είναι ότι η Χάρη είναι καλά και πάντα της εύχομαι,  να είναι γερή και χαμογελαστή. Ρουβήμ και Χάρη δεν πειράζει που έκλεισε ο καφενές θα μείνει ανοιχτός στις καρδιές όλων όσων πέρασαν από εκεί.

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΕΝΑ ΒΙΝΤΕΟ ΜΕ ΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΟΥ ΡΟΥΒΗΜ

Μύριαμ Κ. Ρόδος

2 σχόλια:

Konstantinos είπε...

ΣΧΟΛΙΑ,ΟΥΤΕ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΕ ΜΙΑ ΤΟΣΟ ΛΥΠΗΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΦΕΝΕ ΤΟΥ ΡΟΥΒΗΜ..ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΤΗΝ ΧΑΡΑ ΝΑ ΤΟ ΓΝΩΡΙΣΩ,ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΕΧΩ ΠΑΕΙ ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΙΛΙΑ ΠΟΥ ΑΠΕΚΤΗΣΑ ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΦΙΛΟ..ΒΕΒΑΙΑ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΝ ΕΙΧΕ ΚΑΝΕΙ Η ΚΟΙΝΗ ΜΑΣ ΦΙΛΗ Η ΜΥΡΙΑΜ,ΟΠΟΥ ΤΗΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΑΥΜΑΣΙΟ ΦΙΛΟ ΠΟΥ ΗΤΑΝ Η ΑΙΤΙΑ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΩ..ΕΤΣΙ ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΓΡΗΓΟΡΗ ΑΛΛΑ ΤΟΣΟ ΛΕΠΤΟΜΕΡΗ ΑΦΗΓΗΣΗ ΤΗΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΖΩΗ ΕΝΟΣ ΚΑΦΕΝΕ,ΔΕΝ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΜΑ ΠΩ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΧΑΡΑΓΜΕΝΑ ΤΑ ΥΠΕΡΟΧΑ ΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΣΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΤΩΝ ΣΥΓΧΩΡΙΑΝΩΝ ΤΟΥΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΟΣΩΝ ΦΙΛΩΝ ΤΟΥΣ..
ΦΙΛΕ ΡΟΥΒΗΜ,κα ΧΑΡΗ,ΜΗΝ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΕΣΤΕ,ΜΗΝ ΑΠΕΛΠΙΖΕΣΤΕ..Η ΖΩΗ ΕΧΕΙ ΤΙΣ ΚΑΤΗΦΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΑΛΛΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΟΤΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ,ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΑΝΗΦΟΡΙΕΣ..ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΜΕ ΟΛΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΨΗΧΗ,ΑΝ ΚΑΙ ΗΜΟΥΝ ΚΑΠΩΣ ΜΑΚΡΥΑ ΣΑΣ,ΑΛΛΑ ΠΟΛΥ ΚΟΝΤΑ ΣΑΣ ΣΙΝΑΜΑ,,ΚΑΛΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΘΕΛΗΣΗ,ΝΑ ΞΑΝΑ ΦΤΑΣΕΤΕ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΑΝΗΦΟΡΙΑΣ,ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΤΟ ΑΞΙΖΕΤΕ…ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ,

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΦΙΛΟΣ ΣΑΣ,

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΛΥΝΟΣ ,

Μύριαμ είπε...

Μπράβο Κωσταντίνε και εμείς χαιρόμαστε που σε έχουμε φίλο είσαι μεγάλη καρδιά!!!!!!!!!!!!!!